θυλάγροικος

θυλάγροικος, -ον (Α)

άξεστος, υπερβολικά αγροίκος, αυτός που έχει περιορισμένες πνευματικές ικανότητες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < *θυλακ-άγροικος (< θύλαξ + άγροικος) με απλολογία (πρβλ. θυμάγροικος)].